(english version)
A question that simple and yet so complicated...
It is amazing how much energy, thinking and meditation is put in this-otherwise-ordinary day.
01/01/2009 and suddenly everyone starts thinking about their lives, dreams, hopes, aspirations, resolutions. We are happy the old has past and the new is here, we kiss whoever is standing next to us, we give presents, we celebrate, we remember people we never call...
01/02/2009 and suddenly everything goes back to normal. We sleep to regain the energy lost from the previous day, we stop meditating and thinking about our lives, dreams, hopes, aspirations and resolutions. We are neither happy nor sad and the new seems old somehow. We don't kiss whoever is standing next to us, got no money for more presents, we get back to work and we go back to calling only the 2-3 people we always call...
One of the interesting, yet difficult questions, I got the other day as regards the new year and life itself was this..."what is the purpose of your life?". At first I thought that the question is not fair...I mean we all have a purpose when we come into this world. It is there for us to discover it but life is not fair because a child born in Africa or Palaistine will never discover its true purpose...'life' will not let it happen. If the opportunities given in life are not the same and equal then how are we supposed to discover our true purpose? Then I started thinking about me and came down to this little conclusion...
We live in a world of our creation and we strive to find meaning in the little things it has to offer us...sometimes the smallest and meaningless thing (like a good word or jesture to somebody) can give you the biggest of pleasures. I don' t know were I am getting at with my life...all I know is that I want to try and start appreciating the small things and moments life has to offer. I' m afraid that if I miss these moments then...I miss my purpose in life itself!
Happy new 2009! Peace, love, health to all :-)
(Greek version)
Μια ερώτηση τόσο απλή αλλά ταυτόχρονα και τόσο περίπλοκη...
Είναι απίστευτο το πόση ενέργεια, σκέψη και περισυλλογή εναποθέτουμε σε αυτήν την--κατά τ' άλλα-- συνηθισμένη ημέρα.
01/01/2009 και ξαφνικά όλοι αρχίζουν να σκέφτονται για τις ζωές τους, τα όνειρα, τις ελπίδες, τις φιλοδοξίες και τις αποφάσεις τους. Είμαστε χαρούμενοι που το παλιό έχει περάσει και το νέο έχει καταφτάσει, φιλάμε όποιον έχουμε δίπλα μας, δίνουμε δώρα, το γιορτάζουμε, τηλεφωνούμε σε ανθρώπους με τους οποίους δεν συνηθίζουμε να επικοινωνούμε στην καθημερινότητα μας...
02/01/2009 και ξαφνικά όλα έρχονται στα ίσια τους. Κοιμόμαστε για να αναπληρώσουμε την ενέργεια που σπαταλήθηκε την προηγούμενη ημέρα. Σταματάμε την περισυλλογή και τις σκέψεις για τη ζωή, τα όνειρα, τις ελπίδες και τις αποφάσεις μας. Δεν είμαστε χαρούμενοι , αλλά ούτε και λυπημένοι, και το καινούριο φαντάζει παλιό κατά έναν περίεργο τρόπο. Δεν μοιράζουμε φιλιά από δω κι απο κεί και η τσέπη μας είναι άδεια για άλλα δώρα. Ετσι επιστρέφουμε στη δουλειά και στο να τηλεφωνούμε και πάλι τους 2-3 ανθρώπους με τους οποίους επικοινωνούμε σε καθημερινή βάση...
Μια από τις ποιό ενδιαφέρουσες και δύσκολες ερωτήσεις που μου έκαναν χτές, σ' ότι αφορά τον καινούριο χρόνο και τη ζωή μου, ήταν και η εξής..."Ποιός νομίζεις ότι είναι ο σκοπός της ζωής σου;". Στην αρχή σκέφτηκα ότι η ερώτηση δεν είναι δίκαιη...όλοι έχουμε έναν σκοπό όταν ερχόμαστε στη ζωή. Ο σκοπός αυτός είναι εκεί και μας περιμένει να τον ανακαλύψουμε αλλά η ζωή η ίδια μας βάζει τρικλοποδιές. Ενα παιδί που γεννήθηκε στην Αφρική ή την Παλαιστίνη δεν θα έχει την ευκαιρία να ανακαλύψει το δικό του σκοπό. Αν οι ευκαιρίες που δίνονται στη ζωή δεν είναι ίσες και ίδιες τότε πως υποτίθεται ότι θα ανακαλύψουμε τον πραγματικό σκοπό της ύπαρξης μας; Μετά άρχισα να σκέφτομαι για μένα και κατέληξα στο εξής συμπέρασμα...
Ζούμε σε έναν κόσμο που εμείς οι ίδιοι δημιούργήσαμε και παλεύουμε να βρούμε νόημα στα μικρά πράγματα που έχει να μας προσφέρει η ζωή. Μερικές φορές το πιο μικρό και χωρίς νόημα πράγμα (όπως μια κίνηση ή ένας καλός λόγος σε κάποιον) μπορεί να σου προσφέρει μεγάλη συγκίνηση και χαρά. Δεν έχω ιδέα που θα με βγάλει το μονοπάτι της ζωής μου...το μόνο που ξέρω είναι οτι θέλω να προσπαθήσω και να αρχίσω να απολαμβάνω τις μικρές χαρές και στιγμές που μου προσφέρονται. Φοβάμαι ότι αν χάσω αυτές τις στιγμές τότε...θα χάσω το νόημα της ίδιας μου της ζωής!
Καλή χρονιά! Ειρήνη, αγάπη, υγεία σε όλους :-)
3 comments:
Σκοπος της ζωης, νοημα της ζωης.
Το νοημα της ζωης μοιαζει να γεννιεται μεσα απο τον σκοπο της ζωης.
Τωρα ποιος ειναι; Βιολογικα δυο ειναι οι βασικες λειτουργιες καθε οργανισμου, επιβιωση κι αναπαραγωγη. Πανω σε αυτες τις δυο λειτουργιες κινουνται οι οργανισμοι απο τους πιο απλους προκαρυωτικους μεχρι τους πιο πολυπλοκους ευκαρυωτικους, λειτουργιες που μπορουν να εντοπισθουν σε δυο απο τις βασικες ιδιοτητες του DNA, διατηρηση και μεταβιβαση της γενετικης πληροφοριας.
Αλλα οσον αφορα τον ανθρωπο δεν νομιζω (δεν θελω) να ειναι αυτος ο σκοπος του. Γιατι αλλιως κανουμε ο,τι τα αλλα ζωα, μονο που το κανουμε με περισσοτερο στυλ.
Ο καθενας πιστευω εχει τον δικο του σκοπο. Η εκπληρωση του ειναι αυτη η πραξη που κανει την ζωη να αποκτα νοημα. Αλλα δεν μιλαω για εναν προκαθορισμενο σκοπο - καθε αλλο - μιλαω για εναν σκοπο που ο καθενας μας ανακαλυπτει καθως ζει.
Ο σκοπος, λοιπον, ειναι αυτο που μας εκφραζει, μας αρεσει, μας γεμιζει και η βιωση αυτου (εφοσον δεν ερχεται με συγκρουση με ατομικες ελευθεριες τριτων). Ειναι αυτο που οταν θα το θυμομαστε στο μελλον δεν θα εχουμε παραπονο, δεν θα θελουμε παρουμε πισω ο,τι καναμε τοτε.
Ειναι αυτο που λεμε πως πρεπει να κανουμε. Το σωστο. Ενα σωστο ομως που δεν καθοριζεται και επιβαλλεται απο κοινωνικες ομαδες και την παραδοση, αλλα απο τον ιδιο μας τον εαυτο.
Ο,τι εμεις νομιζουμε πως ειναι σωστο. Γι'αυτο θα μας θυμουνται.
Φίλε Doppelganger,
σ'ευχαριστώ για το υπέροχα εκφρασμένο σχόλιο σου...το καλύτερο συμπλήρωμα για αυτήν την "γεμάτη προβληματισμό" ανάρτηση.
Εύχομαι ο νεογέννητος χρόνος να ανοίξει το δρόμο για περισσότερα "σωστά" και λιγότερα "λάθη" :-)
till next time take care
xoxo
Thankyou for visiting my blog, & leaving me a comment.
I dont make resolutions at New Year. I would never keep them!
I try to find something to enjoy or appreciate, every day.
Post a Comment